Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Αμερική-Τραγούδι τοτ Σ. Μάλαμα με θέμα τη μετανάστευση στην Αμερική
http://www.youtube.com/watch?v=a8uxqzokc0w&feature=player_embedded#!
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ΄αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
Τους βλέπω μες τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
The place where I grew up nurses a secret grievance:
that the sea did not consent to wash its soil.
But for all that, I know that the ocean's black wave
takes you right into the deep, or all the way to China,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
The place where I grew up nurses a secret grievance:
that the sea did not consent to wash its soil.
But for all that, I know that the ocean's black wave
takes you right into the deep, or all the way to China,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
I watch them inside my eyes, on the old ship,
clinging to the deck like barnacles, all the emigrants:
mute women, unspeaking, saving their strength,
little children who do not realize what road they are walking.
A! Those were heavy cargoes, in the old days, leaving for America.
The curly hair of Katsaros flies in the wind
as he looks backwards to the place of his birth.
The wind brings to his ears beloved songs
that he used to play on his guitar, it has brought them to me too,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
And as the ragged ship unloads in the harbour,
the foreign policemen will stack them in rows.
Some will find their way and thrive,
and others will never quench their thirst until they die.
A! In America... Greece, like a wild weed, you took root there too.
I watch them inside my eyes, on the old ship,
clinging to the deck like barnacles, all the emigrants...
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.
Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ΄αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ' την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
Τους βλέπω μες τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
The place where I grew up nurses a secret grievance:
that the sea did not consent to wash its soil.
But for all that, I know that the ocean's black wave
takes you right into the deep, or all the way to China,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
The place where I grew up nurses a secret grievance:
that the sea did not consent to wash its soil.
But for all that, I know that the ocean's black wave
takes you right into the deep, or all the way to China,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
I watch them inside my eyes, on the old ship,
clinging to the deck like barnacles, all the emigrants:
mute women, unspeaking, saving their strength,
little children who do not realize what road they are walking.
A! Those were heavy cargoes, in the old days, leaving for America.
The curly hair of Katsaros flies in the wind
as he looks backwards to the place of his birth.
The wind brings to his ears beloved songs
that he used to play on his guitar, it has brought them to me too,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
And as the ragged ship unloads in the harbour,
the foreign policemen will stack them in rows.
Some will find their way and thrive,
and others will never quench their thirst until they die.
A! In America... Greece, like a wild weed, you took root there too.
I watch them inside my eyes, on the old ship,
clinging to the deck like barnacles, all the emigrants...
Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011
ΥΛΙΚΟ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
· Πολιτιστική Πύλη του Αρχιπελάγους του Αιγαίου:
Μετακινήσεις πληθυσμών και δημογραφία στο χώρο του Αιγαίου κατά τους Νεότερους Χρόνους
| ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ |
| |||||||||||||||||||||||||
| Μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών λόγω κλιματικής αλλαγής |
| Μανώλης Βουτυράκης , Δευτέρα, 22 Σεπτέμβριος 2008 | ||||
| Περιβαλλοντικοί μετανάστες 1. Οι διαστάσεις του προβλήματος: Σύμφωνα με τον κ. Μc Kinley (Γενικό διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης) οι περιβαλλοντικοί μετανάστες είναι: "πρόσωπα ή ομάδες προσώπων που αναγκάζονται ή επιλέγουν να εγκαταλείψουν το τόπο διαμονής τους, είτε προσωρινά, είτε μόνιμα, κινούμενοι εντός ή εκτός της επικρατείας μιας χώρας, λόγω επιτακτικής ανάγκης προερχόμενης από ξαφνικές ή σταδιακές αλλαγές στο περιβάλλον, οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή τους ή τις συνθήκες διαβίωσης τους. Εκτιμάται ότι τα επόμενα 40 χρόνια οι πληθυσμιακές μετακινήσεις λόγω κλιματικής αλλαγής θα κυμανθούν μεταξύ 25 εκατομμυρίων και ενός δισεκατομμυρίου ατόμων, ενώ η τελευταία έκθεση του IPCC αναφέρεται σε 150 εκατομμύρια άτομα. Κατά συνέπεια, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να γίνει πρόβλεψη που και πότε θα αντιμετωπίσουμε νέα κύματα μετανάστευσης και νέες πολιτικές ώστε να προληφθεί ή/ και ν' αντιμετωπισθεί η περιβαλλοντική μετανάστευση". Η βασική αιτία της περιβαλλοντικής μετανάστευσης, είναι οι φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, τυφώνες, τσουνάμις, πυρκαγιές, ερημοποίηση, λειψυδρία ,άνοδος στάθμης θάλασσας, καύσωνες, κ.λ.π), οι οποίες είναι αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής (υπερθέρμανσης του πλανήτη). Οι μετακινήσεις συνήθως αναφέρονται κυρίως σε φτωχούς πληθυσμούς που προκαλούνται και από ερημοποίηση και την μείωση της αγροτικής παραγωγής όσο και των αποθεμάτων τροφίμων. Για παράδειγμα τα αποθέματα σιταριού είναι στα χαμηλότερα τους επίπεδα εδώ και 150 χρόνια ενώ έχει υπάρξει μείωση κατά 20 % και των αποθεμάτων καλαμποκιού. Έχει υπολογισθεί ότι ως το 2020 60 εκατομμύρια άτονα θα μετακινηθούν από τις ερημοποιημένες περιοχές της υποσαχάριας Αφρικής προς τη βόρειο Αφρική και την Ευρώπη, βάζοντας σε σοβαρή δοκιμασία τις υποδομές των χωρών υποδοχής. 2. Τρόποι μετανάστευσης λόγω κλιματικής αλλαγής : Οι διενεργούμενες οικολογικές καταστροφές έχουν επιπτώσεις και στην κινητικότητα των ίδιων των ανθρώπινων πληθυσμών. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι συσχέτισης μεταξύ κλιματολογικής αλλαγής και μετανάστευσης. Από τη μια πλευρά, διακρίνουμε την αναγκαστική μετανάστευση εξαιτίας μεγάλων φυσικών καταστροφών που σχετίζονται με κλιματικές αλλαγές. Η μετανάστευση αυτή λαμβάνει χώρα συνήθως στο εσωτερικό της χώρας (ενδεχομένως προς συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα), και αυτό γιατί η μετακίνηση προς το εξωτερικό απαιτεί πόρους, οι οποίοι υπό τις συνθήκες αυτές συνήθως δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να βρεθούν. Όσο μικρότερη είναι η συντελεσθείσα καταστροφή και όσο περισσότερες οικονομικές δυνατότητες διαθέτει η πληγείσα περιοχή για να ανακάμψει, τόσο συντομότερη είναι η επάνοδος στον πληγέντα χώρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου είδους μετανάστευσης αποτελεί η περίπτωση των πυρκαγιών του 2007 στην Πελοπόννησο, όταν όσοι πληγέντες από πυρκαγιές μετοίκησαν, το έπραξαν στη συντριπτική στη συντριπτική τους πλειοψηφία κατευθυνόμενοι προς γειτονικές περιοχές εντός Ελλάδος. Με βάση τα στοιχεία του ΟΗΕ για το έτος 2002 ,ο αριθμός των ατόμων που πλήττονται από φυσικές καταστροφές και ακραία καιρικά φαινόμενα παγκοσμίως ανέρχεται σε 24 εκατ. περίπου και προέρχεται κυρίως από τις χώρες της Αφρικής. Ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά 3 εκατ. περίπου ετησίως. Από την άλλη πλευρά διακρίνουμε τη μετανάστευση που σχετίζεται με την κλιματική μεταβολή όχι άμεσα, όπως στην περίπτωση των ακραίων καιρικών φαινομένων, αλλά έμμεσα .Πρόκειται για τις περιπτώσεις εκείνες, στις οποίες η ζωή στις χώρες αποστολής μεταναστών γίνεται βαθμιαία δυσκολότερη λόγω της κλιματικής μεταβολής, με αποτέλεσμα πολλοί από τους κατοίκους των πληττομένων περιοχών να επιλέγουν να μεταναστεύσουν είτε προς το εσωτερικό, είτε προς το εξωτερικό. Στη περίπτωση αυτή, οι μετανάστες έχουν τη δυνατότητα επιλογής του τόπου μετακίνησης, σε αντίθεση με την περίπτωση της αναγκαστικής μετανάστευσης. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει κάποιο ειδικό νομικό καθεστώς που να διευκολύνει τη νόμιμη εγκατάσταση των ανθρώπων αυτών σε κάποια άλλη χώρα, καθώς δεν υπάρχει νομική θεσμοθέτηση της έννοιας του περιβαλλοντικού μετανάστη. 3. Περιοχές υπο απειλή: Σε όλο τον κόσμο, κοινότητες, λαοί και έθνη έρχονται αντιμέτωπα με την προοπτική της αναγκαστικής μετανάστευσης (π.χ. στα μεγάλα Δέλτα του Νείλου, του Μεκόγκ ή του Γάγγη) Το ίδιο ισχύει και για τις νότιες περιοχές παραλιακές περιοχές των ΗΠΑ, τα χαμηλά νησιώτικα συστήματα (ατόλλες του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού) ή τις περιοχές γύρω από ερήμους. Ειδικά έξαρση των κοινωνικών αναταραχών και η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης σε έξι περιοχές του πλανήτη προβλέπουν οι επιστήμονες. Το λιώσιμο των πάγων, η άνοδος των υδάτων, η καταστροφή καλλιεργήσιμων εκτάσεων και η παρατεταμένη ξηρασία θα μεταβάλλουν τον κοινωνικό ιστό των περιοχών αυτών. Οι περιοχές αυτές είναι: α) Αρκτική: Λιώνουν οι πάγοι, αυξάνονται οι εντάσεις. Η ταχύτητα με την οποία λιώνουν οι πάγοι θα έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία, αφού θα καταστήσει δυνατή την προσπέλαση νέων κοιτασμάτων ορυκτών πόρων και θα ανοίξει νέους δρόμους για το εμπόριο. Θα πυροδοτηθούν νέες συγκρούσεις, αφού πολλά κράτη προσπαθούν ήδη να κατοχυρώσουν συμφέροντα στην περιοχή. β) Λατινική Αμερική: Στο έλεος των τυφώνων. Η Κραβαική και η κεντρική Αμερική πλήττονται ήδη από σαρωτικούς τυφώνες και ακραία καιρικά φαινόμενα που συνδέονται με το Ελ Νίνιο. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί και οι σχετικά αδύναμες κυβερνήσεις της περιοχής θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερες κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις. γ) Αφρική: Παράγοντες αποσταθεροποίησης. Η "μαύρη ήπειρος" είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, καθώς δεν διαθέτει τα μέσα για να αντιμετωπίσει. Μάλιστα, η αλλαγή του κλίματος θεωρείται ότι είναι ένας παράγοντας στους οποίους οφείλεται η κατάσταση στο Nταρφουρ και οι συρράξεις στη χερσόνησο της Σομαλίας. Η απώλεια γης από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και την αλάτωση του εδάφους και των υδάτων υπολογίζεται ότι θα πλήξει περίπου 5 εκατ. άτομα στο δέλτα του Νίγηρα μέχρι το 2050. δ) Κεντρική Ασία: Τα πρώτα κρούσματα. Το αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής θα γίνουν ισχυρότερα λόγω του ορυκτού πλούτου που διαθέτουν. Όμως, η έλλειψη νερού είναι αισθητή. Η Κιργιζία έχει χάσει 1.000 παγετώνες τα τελευταία 409 χρόνια, ενώ οι παγετώνες του Τατζικιστάν έχουν μειωθεί κατά 30%. Η έλλειψη νερού επηρεάζει ήδη τη γεωργία και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. ε) Νότια Ασία: Πλημμύρες και επιδημίες. Σχεδόν δύο εκατομμύρια Ασιάτες ζουν σε 35 μίλια ακτογραμμής και πολλοί από αυτούς θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Επίσης, όσο μειώνονται οι καλλιεργούμενες εκτάσεις τόσο πιο δύσκολο θα είναι να καλυφθούν οι διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού. Επιπλέον, ένα εκατομμύριο άνθρωποι κινδυνεύουν από το λιώσιμο των πάγων των Ιμαλαΐων. Επιπλέον, το ένα πέμπτο του πληθυσμού του πλανήτη κατοικεί σε παράκτιες ζώνες που κινδυνεύουν από αύξηση του επιπέδου της θάλασσας και φυσικές καταστροφές. Από αυτές, η Καραϊβική, η κεντρική Αμερική και οι ανατολικές ακτές της Κίνας και της Ινδίας διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Ακόμη, κάποιες χώρες θα δούν την έκτασή τους να μειώνεται, είτε επειδή θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας είτε λόγω απερήμωσης. Το αποτέλεσμα θα είναι "ένας φαύλος κύκλος υποβάθμισης του περιβάλλοντος, μετανάστευσης και συγκρούσεων για εδάφη και σύνορα που απειλεί την πολιτική σταθερότητα κάποιων κρατών ή και ολοκλήρων περιοχών". 4. Mέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής μετανάστευσης: Από τα παραπάνω προκύπτει ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα προκειμένου να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το φαινόμενο της μετανάστευσης λόγω κλιματολογικών μεταβολών. Ένα πρώτο μέτρο αφορά στην επιστημονική μελέτη του φαινομένου της περιβαλλοντικής μετανάστευσης. Χρειάζεται να διατεθούν οι αναγκαίοι πόροι (π.χ. σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης), προκειμένου οι έρευνες στο θέμα αυτό να προχωρήσουν και να καρποφορήσουν. Ένα δεύτερο μέτρο αφορά στην κοινωνική ευαισθητοποίηση στο ζήτημα της περιβαλλοντικής κρίσης, με έμφαση στην ηθική ευθύνη του πολίτη προς το περιβάλλον και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτός να συνδράμει στην αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού προβλήματος. Ένα τρίτο μέτρο αφορά στην ανάπτυξη προγραμμάτων συνεργασίας και ανταλλαγής τεχνογνωσίας σχετικά με τη διαχείριση των οικοσυστημάτων στις πληττόμενες περιοχές. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο να καθοριστεί με σαφήνεια εκ των προτέρων ποιοι φορείς θα διαθέσουν τα απαραίτητα για το σκοπό αυτό ποσά, πως θα γίνει η διαχείριση των κονδυλίων και η σχετική λογοδοσία, καθώς και ποιος θα είναι ο αρμόδιος φορέας να εποπτεύσει τη διαχείριση των κονδυλίων αυτών. Τέλος ,ένα τέταρτο μέτρο αφορά στη νομοθετική διασαφήνιση της έννοιας του περιβαλλοντικού μετανάστη, ώστε να διευκολύνονται οι οδοί της νόμιμης μετανάστευσης για τους ανθρώπους αυτούς στις χώρες υποδοχής. Το πρόβλημα της περιβαλλοντολογικής μετανάστευσης, δεν είναι σενάριο με φανταστικές προεκτάσεις στο μέλλον. Από την άποψη αυτή συνιστά ιδιαίτερη ηθική μας υποχρέωση, όχι απλώς να αναδείξουμε το πρόβλημα ή να το αναλύσουμε στα επί μέρους σημεία του ,αλλά και να αναπτύξουμε τις δράσεις εκείνες που θα επιτρέψουν στις μελλοντικές γενιές να μείνουν στον τόπο καταγωγής τους και να απολαύσουν το περιβάλλον τους με τους ίδιους ή και καλύτερους ακόμη όρους από ότι εμείς. Μανώλης Βουτυράκης ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΕΡΙΒ/ΓΟΣ http://www.ecocrete.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=4057&Itemid=89 -------------------------------------------------------------------------------------------- Μελέτη για τις μετακινήσεις πληθυσμών λόγω περιβαλλοντικών αλλαγών Παρασκευή, 26 Αυγούστου, 2011 Στη διαπίστωση ότι οι πληθυσμιακές μετακινήσεις που προκαλούνται εξαιτίας των περιβαλλοντικών αλλαγών δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, αλλά ανάγεται στην αρχαιότητα, καταλήγει μελέτη του ερευνητή στο Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων Σοφοκλή Δρίτσα. Όπως αναφέρει ο κ. Δρίτσας στη διδακτορική του διατριβή, παρά το γεγονός ότι παρατηρούνται πληθυσμιακές μετακινήσεις από την αρχαιότητα, λόγω του περιβάλλοντος, ουσιαστικά από το 1970 και μετά άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες συζητήσεις για τη σχέση της μετακίνησης του πληθυσμού και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, με την κλιματική αλλαγή να παίρνει, ταυτόχρονα, διαστάσεις δημόσιας πολιτικής συζήτησης σε διεθνές επίπεδο. Η σύνδεση του περιβάλλοντος με τις μετακινήσεις πληθυσμών, σταδιακά, σύμφωνα με τον ίδιο, έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία, την ίδια χρονική στιγμή που παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό. Στην πραγματικότητα, η αλλαγή στην αντιμετώπιση των θεμάτων της κλιματικής αλλαγής θα προσδιορίσει σε μεγάλο βαθμό την προσέγγιση της έννοιας των πληθυσμιακών μετακινήσεων, τονίζει ο Έλληνες ερευνητής. "Την τελευταία δεκαετία έχουμε διαπιστώσει, σε παγκόσμιο επίπεδο, την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Πολλοί παράγοντες έχουν συμβάλλει σ' αυτό: από τη μία πλευρά, η όλο και περισσότερο συστηματική ενημέρωση, σε παγκόσμια κλίμακα, των αποτελεσμάτων της Διακυβερνητικής Διάσκεψης για το Κλίμα και από την άλλη, ο πολλαπλασιασμός των ατομικών πρωτοβουλιών, περιλαμβάνοντας και πρωτοβουλίες από διεθνώς αναγνωρισμένα άτομα όπως αυτή του πρώην αντιπρόεδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αλ Γκορ", επισημαίνει ο κ. Δρίτσας. Την ίδια στιγμή που οι συνέπειες των κλιματικών αλλαγών είναι πλέον ορατές, ο όρος "περιβαλλοντικός πρόσφυγας ή μετανάστης" φαίνεται να έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο του προσδιορισμού των αναγκαστικών μετακινήσεων εξαιτίας της περιβαλλοντικής αλλαγής. Το πλήρες ρεπορτάζ του Α. Ζώη στη συνδρομητική ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ. -------------------------------------------------------------Tο φαινόμενο της περιβαλλοντικής μετανάστευσης Η φράση «η φύση μάς εκδικείται» έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια για να περιγράψει τις συνέπειες στην ανθρώπινη ζωή από τις δραματικές αλλαγές στο περιβάλλον, που οι ίδιοι οι άνθρωποι προκαλούν. Την τελευταία εικοσαετία καταγράφεται μία διαρκώς αυξανόμενη μετακίνηση πληθυσμού, ως αποτέλεσμα φυσικών καταστροφών. Το φαινόμενο έχει ονομαστεί «περιβαλλοντική μετανάστευση», καθώς οι μεγάλες φυσικές καταστροφές που οδηγούν εκατοντάδες χιλιάδες, ακόμα και εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές, θεωρούνται αποτέλεσμα της ραγδαίας κλιματικής αλλαγής, η οποία, με τη σειρά της, είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων. O Διεθνής Oργανισμός Μετανάστευσης ορίζει ως «περιβαλλοντικούς μετανάστες», «τα πρόσωπα ή τις ομάδες προσώπων που αναγκάζονται ή επιλέγουν να εγκαταλείψουν τον τόπο διαμονής τους, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, κινούμενοι εντός ή εκτός της επικράτειας μιας χώρας, λόγω επιτακτικής ανάγκης, προερχόμενης από ξαφνικές ή σταδιακές αλλαγές στο περιβάλλον, οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή τους ή τις συνθήκες διαβίωσής τους». Oι μεγάλες φυσικές καταστροφές, ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής, πλήττουν πολύ περισσότερο τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ετσι, για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2007, περισσότεροι από 5 εκατομμύρια άνθρωποι έμειναν άστεγοι στο Μπαγκλαντές, από καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν την ασιατική χώρα. Εκτιμάται από τις τοπικές αρχές ότι μέσα στα επόμενα χρόνια, περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι, το ένα πέμπτο του πληθυσμού, θα εγκαταλείψουν τις εστίες και θα μετακινηθούν είτε στις μεγάλες πόλεις, είτε θα αναζητήσουν την τύχη τους ως μετανάστες σε άλλες χώρες. Ωστόσο, και στις ανεπτυγμένες χώρες, οι επιπτώσεις των καταστροφικών περιβαλλοντικών φαινομένων, που αποδίδονται στην κλιματική αλλαγή, είναι πολύ μεγάλες. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των τελευταίων ετών ήταν ο τυφώνας «Κατρίνα», που έπληξε την πολιτεία Λουιζιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών. O αριθμός των θυμάτων έφθασε τους 1.300, ενώ έχασαν τα σπίτια τους περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι. Στη Νέα Oρλεάνη, πριν η πόλη πληγεί από τον τυφώνα, ο πληθυσμός ανερχόταν σε 463.000, για να μειωθεί δύο χρόνια μετά στις 255.000. Η πλέον δραματική διαπίστωση για τις συνέπειες των κλιματικών αλλαγών είναι ότι, καθώς πολύτιμοι φυσικοί πόροι, όπως το νερό, αλλά και οι κατάλληλες για καλλιέργεια περιοχές ανά τον πλανήτη θα μειώνονται, η διεκδίκησή τους μπορεί να γίνει μελλοντικά η κύρια αιτία πολέμου. Oι διαπιστώσεις από τις έρευνες των Ηνωμένων Εθνών καταδεικνύουν με τον πλέον δραματικό τρόπο ότι δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη σκέψη, αλλά είναι άμεση η υλοποίηση δράσεων για την αναστροφή της κατάστασης. · ----------------------------------------------------------------------------------------------- Περιβαλλοντικοί ΜετανάστεςΤης Όλγας Κολιάτσου Τετάρτη, 4 Μαρτίου 2009  Η κλιματική μεταβολή θα στείλει ακόμη περισσότερους περιβαλλοντικούς μετανάστες στην Ευρώπη, πιστεύει ο Γερμανός ειδικός της Κοινωνικής Ψυχολογίας Χάραλντ Βέλτσερ, σε μια συζήτηση για τον φόβο του ανθρώπου μπροστά στο καινούργιο και την απροθυμία του να διάγει έναν φιλικό προς το περιβάλλον βίο.Η παγκόσμια οικονομική κρίση ανησυχεί τους περισσότερους ανθρώπους πολύ περισσότερο απ' όσο η κλιματική μεταβολή. Δικαίως, κατά τη γνώμη σας; «Παρότι που η οικονομική κρίση έχει διανοίξει αβύσσους, η κλιματική μεταβολή ακόμη υποτιμάται. Ακόμη κι επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα σκέφτονται πως πρόκειται κυρίως για προβλήματα στη στρατόσφαιρα και για τις μετεωρολογικές τους συνέπειες. Πολλά άτομα πιστεύουν ότι στα γεωγραφικά μας πλάτη δεν θα συντελεστούν τόσο τρομερές αλλαγές, εάν δώσουμε περισσότερη σημασία στις εκπομπές αερίων. Ακόμη κι αν παρακολουθήσουμε τις συντηρητικές προβλέψεις και δεχτούμε ότι η κεντρική Ευρώπη θα "εξαιρεθεί" από τα μεγάλα προβλήματα, στο νότιο ημισφαίριο τα πράγματα θα είναι διαφορετικά -η κλιματική μεταβολή θα οδηγήσει αναμφίβολα σε κοινωνικές καταστροφές, οι επιπτώσεις των οποίων θα φτάσουν μέχρι την Ευρώπη. Ηδη σήμερα στις ακτές της νότιας Ευρώπης συνωστίζονται κάθε χρόνο χιλιάδες· μέχρι στιγμής υπερισχύουν οι οικονομικοί μετανάστες, όμως δίνουν μια εικόνα για το τι μας περιμένει. Οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών προβλέπουν πως μέσα στα επόμενα χρόνια ο αριθμός των περιβαλλοντικών προσφύγων θα φτάσει τα 150 εκατομμύρια. Φυσικά, αυτές οι προβλέψεις είναι υποθετικές, αλλά δεν είναι καθόλου "τραβηγμένες από τα μαλλιά". Οι συγκρούσεις στο Νταρφούρ (Σουδάν) πρέπει να ερμηνευθούν ως κλιματικός πόλεμος -εκεί αποκαλύπτεται ένας δυναμικός παράγοντας σε μια πολεμική σύρραξη, που παλαιότερα θα αποκαλούνταν εθνική ή ιδεολογική. Η παρατεταμένη ξηρασία μαζί με τη ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση οδήγησαν υποβόσκουσες αντιθέσεις να πάρουν διαστάσεις πολέμου διαρκείας. Τα θύματα των τελευταίων ετών υπολογίζονται έως και 500.000 -και κανένα στρατόπεδο δεν εμφανίζεται διατεθειμένο να τερματίσει τις εχθροπραξίες». Γιατί συμβαίνει αυτό; «Οπως και σ' άλλες περιοχές κρίσεων στην υποσαχάρια Αφρική, παρατηρούμε ένα νέο είδος πολέμων. Δεν πρόκειται πλέον για δύο αντίπαλες στρατιές καθαρών τοποθετήσεων, αλλά για πολυάριθμους πολέμαρχους που βασικώς μάχονται εναντίον των πολιτών, εξαιτίας οικονομικών συμφερόντων. Διαπράττουν βιαιότητες, λεηλασίες, απαγωγές για λύτρα, διακινούν οπλισμό και ναρκωτικά, κι αποκτούν σημαντικό μερίδιο της ανθρωπιστικςή βοήθειας προς την περιοχή. Κατά τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, σήμερα σ' όλο τον κόσμο υπάρχουν 25 εκατομμύρια περιβαλλοντικοί πρόσφυγες -τι θα γίνει εάν μέχρι το 2050 δισεκατομμύρια άτομα υποφέρουν από λειψυδρία ή εάν η στάθμη των θαλασσίων υδάτων ανέλθει, μέχρι το 2100, έως και μισό μέτρο; Τότε δεν θα πρόκειται για μερικές εκατοντάδες άτομα π.χ. στις ακτές της Σικελίας, αλλά για εκατομμύρια». Ποια θα είναι η στάση της Ευρώπης; «Ηδη οι Νοτιοευρωπαίοι έχουν αντιδράσεις "αλλεργικές" απέναντι στους λαθρομετανάστες, που καταφτάνουν με πλοιάρια. Επειδή ακριβώς αυτοί διακινδυνεύουν τόσο, δοκιμάζουν νέους προορισμούς και θέλουν πάση θυσία να φτάσουν σ' "εμάς", αντιμετωπίζονται ως επικίνδυνοι. Οταν οι αριθμοί αυξηθούν κι απειλείται πλέον η ευημερία, θα προκύψει και η πιθανότητα τα κράτη να τους αντιμετωπίζουν με βία. Η διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας υπήρξε πάντοτε επιχείρημα υπέρ της βίας». Οι δημοκρατίες μας δεν είναι αρκετά εδραιωμένες; «Η κοινωνία μας έφτασε στη δημοκρατία, αλλά δεν έχει περάσει δοκιμασίες "παντός καιρού". Δικαιολογημένα, υπάρχει η θεωρία, πως η τήρηση των νόμων από τους πολίτες εξασθενεί όταν το σύστημα δεν καλύπτει πλέον τις προσδοκίες τους για κάθε είδους εξασφάλιση. Ηδη, σε ομάδες περιορισμένης οικονομικής επιτυχίας τα δημοκρατικά ιδεώδη έχουν αρχίσει να διαβρώνονται κι η οικονομική κρίση δεν θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη στο σύστημα. Πρέπει να επισημανθεί στους κοινωνιολόγους ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση θα έχει και κοινωνικές συνέπειες, όπως και πολιτιστικές -π.χ. πώς θ' αλλάξει ο χαρακτήρας της Ελβετίας όταν λιώσουν τα χιόνια; Οι ειδικοί πολλών κλάδων πρέπει να μάθουν να διακρίνουν τις ριζοσπαστικές κοινωνικές αλλαγές. Υποθέτω πως πρόκειται για γενικότερη ανθρώπινη αδυναμία: η συνειδητοποίηση του εαυτού μας είναι δομημένη κατά τρόπο τέτοιο ώστε δεν πιστεύουμε ότι είναι πιθανόν να συμβούν ακραίες μεταβολές. Οσο αλλάζουν ακόμη οι εποχές ή διατηρούνται ορισμένες τακτικές κρατικές λειτουργίες, οι κοινωνικοί ρυθμοί παραμένουν». Ισως το ενδιαφέρον και η ένταση έχουν αμβλυνθεί επειδή τα ΜΜΕ ανακοινώνουν προβλέψεις με «χαρακτήρα Αποκάλυψης» εδώ και 30 χρόνια, και ορισμένες απ' αυτές δεν έχουν προκύψει. «Πολλές προβλέψεις έχουν γίνει πραγματικότητα: υπάρχουν όρια στην ανάπτυξη και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές κάποτε θα εξαντληθούν. Αντίσταση στις προειδοποιήσεις δημιουργείται, μάλλον, όταν η συνεχής ροή γεγονότων κάνει τις καταστροφές συμβάντα φυσιολογικά». Οσον αφορά την οικολογική τοποθέτηση, αρκούν οι ενοχές; Εχουν τα κατεστημένα αξία per se; «Οι άνθρωποι απεχθάνονται τις αλλαγές, θέλουν να επιβεβαιώνονται οι προσδοκίες τους. Το οικοδόμημα της συνήθειας έχει μεγάλη σημασία για την ύπαρξή μας. Κάθε μεταβολή προκαλεί μεγάλο άγχος και ο φόβος οδηγεί σε αδυναμία ν' αντιληφθούμε τις δυνατότητες αλλαγών με στόχο έναν τρόπο ζωής φιλικό προς το περιβάλλον. Οχι, δεν υπεθερματίζω την παραίτηση από ορισμένες απολαύσεις μας -απλώς πρέπει ν' αναζητήσουμε την καλή (καλύτερη) ζωή. Κι αυτό στην εποχή μας σημαίνει. Λαμβάνω υπ' όψιν κι άλλους ανθρώπους όπως κι άλλες παραμέτρους εκτός από τον εαυτό μου...». (Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 27/02/2009) Εκατομμύρια περιβαλλοντικοί πρόσφυγες
Σε πέντε μόνο χρόνια 50 εκατομμύρια περιβαλλοντικοί πρόσφυγες θα αναγκαστούν να αναζητήσουν νέους τόπους για να ζήσουν, σύμφωνα με έρευνα ειδικών του πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών. Η ομάδα που εκπόνησε την έρευνα υπογραμμίζει μάλιστα ότι πρέπει να αναζητηθεί νέος ορισμός του όρου «περιβαλλοντικός πρόσφυγας». Πιστεύεται ότι η περιβαλλοντική εξαχρείωση εξαναγκάζει εκατομμύρια άτομα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Μάλιστα, ο αριθμός των περιβαλλοντικών προσφύγων είναι ίσος περίπου με εκείνον των πολιτικών προσφύγων. Οι βασικότεροι λόγοι για την περιβαλλοντική μετανάστευση θεωρούνται οι κλιματικές αλλαγές και η αύξηση του πληθυσμού, αλλά και το γεγονός ότι ορισμένα εδάφη δεν μπορούν πλέον να καλλιεργηθούν. Ορισμένοι άλλοι λόγοι είναι οι πλημμύρες, οι οποίες προκαλούνται, σύμφωνα με τους ειδικούς, από τις μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακος στην ατμόσφαιρα. Σε ανάλογες εκτιμήσεις για τους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες είχαν καταλήξει το 1999 εκθέσεις από το Ινστιτούτο για τις Παγκόσμιες Καταστροφές και το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία χρόνια περίπου 25 εκατομμύρια περιβαλλοντικοί πρόσφυγες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω της ξηρασίας, των πλημμυρών και των άλλων ακραίων καιρικών φαινομένων. http://www.bbc.co.uk/greek/worldnews/story/2005/10/051011_environmental_refugees.shtml-------------------------------------------------------------------------------------------------- | ||||
ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
"ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ"Η UNICEF για τους πρόσφυγες και τα προσφυγόπουλα
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 ένοπλες συρράξεις και έκτακτες καταστάσεις επείγουσας ανάγκης χτύπησαν εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά. Παιδιά εκτοπίστηκαν μέσα στην ίδια τους τη χώρα ή έγιναν πρόσφυγες μέσα στην ταραχή των ενόπλων συρράξεων.Στη δεκαετία που μεσολάβησε από την υιοθέτηση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το 1989, πάνω από 2.000.000 παιδιά έχουν σκοτωθεί και πάνω από 6.000.000 παιδιά τραυματίσθηκαν ή έμειναν ανάπηρα σε ένοπλες συγκρούσεις, 12.000.000 παιδιά έμειναν άστεγα, τουλάχιστον 1.000.000 έμειναν ορφανά ή αποχωρίσθηκαν τους δικούς τους και 10.000.000 παιδιά έχουν ψυχολογικά τραύματα λόγω πολέμου.
Σύμφωνα με τη UNICEF το 50% των 57,4 εκατομμυρίων εκτοπισμένων ατόμων λόγω ενόπλων συρράξεων σε όλο τον κόσμο, είναι παιδιά.
Παιδιά ΠρόσφυγεςΤα παιδιά-πρόσφυγες καταβάλλουν βαρύτατο τίμημα, υποσιτίζονται, μαστίζονται από ασθένειες, δεν εμβολιάζονται και δεν πάνε σχολείο. Και μόνο η περιαγωγή τους σε κατάσταση προσφυγιάς προκαλεί ανεπούλωτες βλάβες στον παιδικό ψυχισμό. Κύριο μέλημα της UNICEF είναι η συγκέντρωση και η καταγραφή των παιδιών προσφύγων, η ψυχολογική τους υποστήριξη, η επαναλειτουργία των σχολείων που έχουν καταστραφεί και η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα παιδιά. Το ενδιαφέρον για τα παιδιά αποτελεί άλλωστε και μέσο αντιμετώπισης της βίας. Οι πόλεμοι δεν πρόκειται να εξαφανιστούν εν μια νυκτί αλλά η UNICEF σε συνεργασία με άλλους διεθνείς οργανισμούς - όπως η Ύπατη Αρμοστεία των Ην. Εθνών για τους Πρόσφυγες, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού - ξέρει ότι μπορεί να συνεισφέρει στο να μετριάσει τις συνέπειες των πολέμων στα γυναικόπαιδα.
Η Αντιπολεμική Ατζέντα UNICEF
Το 1996 η UNICEF γιόρτασε την πεντηκοστή της επέτειο με τη δημοσιοποίηση της Αντιπολεμικής της Ατζέντας που ορίζει τους τρόπους προστασίας των παιδιών σε κατάσταση πολέμου. Πρωτοβουλίες της UNICEF όπως η δημιουργία "ζωνών ειρήνης" έχει ήδη αποδείξει την αξία και τη χρησιμότητά της με προσωρινές εκεχειρίες ώστε να μπορέσουν να εμβολιασθούν τα παιδιά στις εμπόλεμες περιοχές και με την άδεια διέλευσης φορτίων με τρόφιμα δια μέσου των εχθρικών γραμμών. Περίοδοι κατάπαυσης του πυρός έχουν συμφωνηθεί ως "ημέρες ηρεμίας" σε Αφγανιστάν, Κογκό, Ελ Σαλβαδόρ, Λίβανο, Σουδάν, Ουγκάντα και αλλού.
Βοήθεια της UNICEF σε προσφυγόπουλα
- Υγεία
- Εκπαίδευση
- Προστασία & εξασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων
- Κοινοτικές υπηρεσίες
- Βοήθεια σε είδος (ρουχισμός, βαλιτσάκια υγιεινής)
- Δράση κατά των ναρκών
Ανακούφιση για τα Παιδιά του Πολέμου
Η UNICEF ΣΕ ΔΡΑΣΗ
Η UNICEF ΣΕ ΔΡΑΣΗ
- Διανομή τροφίμων, καθαρού νερού, καταλυμάτων, σετ υγιεινής.
- Βασική ιατρική φροντίδα, δημιουργία και εφοδιασμός ιατρικών κέντρων.
- Εμβολιασμός, επαναληπτικά εμβόλια, παροχή εξοπλισμού συντήρησης και μεταφοράς εμβολίων.
- Διανομή "σχολείων σε μια τσάντα", καθένα από τα οποία περιέχει πλήρες υλικό και εξοπλισμό για μια τάξη 40 παιδιών και τον εκπαιδευτικό.
- Καταγραφή ασυνόδευτων παιδιών και επανένωση με τις οικογένειές τους.
- Η UNICEF δημιουργεί στους προσφυγικούς καταυλισμούς "χώρους φιλικούς προς τα παιδιά". Σε κάθε τέτοιο χώρο υπάρχουν 6 σκηνές στις οποίες διενεργούνται δραστηριότητες που περιλαμβάνουν: βασική εκπαίδευση, συμβουλευτική για ψυχολογικά τραύματα, παιχνίδι, πλύσιμο βρεφών και θηλασμό.
Στην κρίση του Κοσόβου, τα προσφυγόπουλα και τα παιδιά που μετακινήθηκαν εσωτερικά στη Γιουγκοσλαβία αντιπροσώπευαν ποσοστό 30%-50% των πληθυσμών που δέχτηκαν τις δυσμενείς επιπτώσεις της σύρραξης. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, η UNICEF:
- εμβολίασε 40.000 παιδιά
- παρέδωσε 1,5 εκατ. δόσεις εμβολίων και 850.000 σύριγγες
- διένειμε εκατοντάδες χιλιάδες άλατα ενυδάτωσης από το στόμα
- μετέφερε δεκάδες τόνους καθαριστικών του νερού
- απέστειλε 30.000 φορητές δεξαμενές νερού των 10 λίτρων
- εκπαίδευσε δασκάλους και κοινωνικούς λειτουργούς σε συμβουλευτική για παιδιά με ψυχικά τραύματα
- επισκεύασε 385 σχολικά κτίρια και συνέβαλε στην επιστροφή του 97% των παιδιών στο σχολείο.
Η UNICEF ανέλαβε τις παρακάτω πρωτοβουλίες για τα παιδιά της Σερβίας: παροχή εξοπλισμού σε κέντρα υγείας, κατάρτιση ειδικών για τη φροντίδα παιδιών με ψυχικά τραύματα, αναδιοργάνωση των Κέντρων Μητρικής & Βρεφικής Προστασίας όπως αυτό στην Podgorica, συνέχιση της αποκατάστασης των σχολείων και αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών.
Κρίση στο Κόσοβο - Η ελληνική συμβολή
Η Ελληνική Επιτροπή της UNICEF είχε διαθέσει το ποσό των 50.000.000 δρχ. για την ανακούφιση των παιδιών στην κρίση στο Κόσοβο, σε τρία ίσα μέρη ως εξής:
- 1/3 του ποσού για εμβόλια για τα προσφυγόπουλα που κατέφυγαν στην Αλβανία
- 1/3 του ποσού για εμβόλια για τα προσφυγόπουλα που κατέφυγαν στη FYROM
- 1/3 του ποσού για την υγεία και την αποκατάσταση των παιδιών στη Γιουγκοσλαβία
Η UNICEF εξοπλίζει τις ιατρικές μονάδες - κυρίως των αποκλεισμένων περιοχών της Γάζας - με τα απαιτούμενα φάρμακα, τις τράπεζες αίματος με χημικά αντιδραστήρια και εκπαιδεύει εθελοντές στην ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών
Αιθιοπία
Η συνοριακή σύρραξη με την Ερυθραία έχει προκαλέσει τον εκτοπισμό πάνω από 300.000 άτομα εκτοπισμένα στην περιοχή Tigray της Β. Αιθιοπίας. Η UNICEF παρέχει στους εκτοπισμένους ανθρωπιστική βοήθεια, τα απαραίτητα φάρμακα, εμβόλια, τρόφιμα και θεραπευτικό γάλα.
Τσετσενία
Η UNICEF βοηθά τα παιδιά στην Τσετσενία με εμβολιασμό, ιατρικές προμήθειες και βασική εκπαίδευση. Το 1997 η UNICEF απηύθυνε έκκληση στη διεθνή κοινότητα για 2,6 εκατομμύρια δολάρια προς αποστολή βοήθειας στην Τσετσενία. Πρώτες προτεραιότητες ήταν η αντιμετώπιση της πολιομυελίτιδας, ιατρικές προμήθειες και η αποκατάσταση της βασικής εκπαίδευσης.
Ρουάντα
Η UNICEF δραστηριοποιείται για την επανένωση παιδιών με τις οικογένειές τους όπως στη Ρουάντα όπου τουλάχιστον τα μισά από τα 100.000 ασυνόδευτα παιδιά του εμφυλίου ξαναβρήκαν τις οικογένειές τους χάρη στις προσπάθειες της UNICEF.
Δυτικό Τιμόρ
Η UNICEF παρέχει διατροφή σε 7.000 παιδιά από το Αν. Τιμόρ, που βρίσκονται σε κίνδυνο. Το γραφείο της UNICEF στην πόλη Atambua διανέμει στις οικογένειες φαγητό και συμπληρώματα σιδήρου καθώς και κάψουλες βιταμίνης Α για παιδιά κάτω των 5 ετών.
Δείτε επίσης:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)